Op 27 augustus is het zover: de doorrekeningen van de programma’s van de politieke partijen worden gepubliceerd. Inderdaad, de VVD bleek de banenkampioen. De structurele werkloosheid daalt, het aantal banen in de markt stijgt. Dit door een combinatie van maatregelen: het verkleinen van de overheid, het belonen van werken boven niet-werken en het voor werkgevers makkelijker maken om mensen korter in dienst te houden.

Opvallend bij andere partijen is dat het CDA programma zulke negatieve koopkrachteffecten heeft. Ik denk dat ze er vanuit zijn gegaan dat wij dit ook zouden hebben. Omdat bij de VVD het verschil tussen werken en niet-werken wordt vergroot, is het algehele koopkrachtbeeld gematigd. Dit kan de VVD alleen maar doen, omdat er duidelijke keuzes worden gemaakt. Dat doet het CDA minder.

De economie groeit op korte termijn bij de PVV, voornamelijk omdat de PVV weinig hervormt in de zorg. Hierdoor lopen de kosten daar op en worden naar inschatting van de VVD op termijn onhoudbaar, maar op korte termijn blijft de werkgelegenheid inderdaad behouden. Op lange termijn daalt de werkgelegenheid bij PVV en SP. De kosten van het opzeggen van allerlei belastingverdragen en uittreding uit de euro en EU zijn echter niet meegenomen. Dit effect is natuurlijk moeilijk te berekenen, maar je kunt bedenken dat dit een handelsland als Nederland schaadt. Wat zouden de meeste Zwitsers op dit moment graag in de eurozone horen, want de franc is zo duur geworden ten opzichte van de euro dat handel niet meer loont. Het exportrisico voor ondernemers wordt zo erg groot.

De PvdA grijpt harder in in de hypotheekrente-aftrek dan de SP. Dat is bijzonder, de topgrens is een huis van 230.000 euro en je kunt maar voor 30% maximaal aftrekken. Groen Links schaft de hypotheekrente op termijn in zijn geheel af, wat leidt tot een forse daling van de koopprijzen!