VVD wil verbod op cao’s die uitzendwerk beperken
Cao’s moeten worden verboden als zij bepalingen bevatten over beperking van de inhuur van uitzendkrachten of zelfstandigen. Regeringspartij VVD wil een initiatiefwet indienen die zo’n verbod mogelijk maakt.
VVD-Kamerleden Anne Mulder en Anoushka Schut-Welkzijn brengen dat morgen in bij de behandeling van de begroting van Sociale Zaken. In een gesprek met het FD verwijzen ze naar onder meer naar de cao voor de zuivelindustrie. Daarin stond dat het aantal uitzendkrachten in de sector niet meer dan 10% mag bedragen. In zeker een kwart van alle afgesloten cao’s worden soortgelijke beperkingen gesteld aan de inhuur van uitzendkrachten, aldus uitzendkoepel ABU.
‘Niet in algemeen belang’
Volgens Mulder worden met zulke cao-afspraken zzp’ers of uitzendkrachten uitgesloten van werk. ‘En dat is niet in het belang van de economie en dus niet in het algemeen belang’, vindt hij.
Ook in de vernieuwde Europese Uitzendrichtlijn staat het uitgangspunt voorop dat het loon en de essentiële arbeidsvoorwaarden van uitzendkrachten en vaste werknemers gelijk moeten zijn. Beperkende cao-bepalingen zijn volgens deze richtlijn alleen gerechtvaardigd ‘om redenen van algemeen belang’, zoals de bevordering van veiligheid op de werkvloer.
Cao-beperkingen bakkersbranche
Dat dit echter breed geïnterpreteerd kan worden, blijkt wel uit de cao voor het bakkersbedrijf die in september ondanks protesten van de uitzendbranche algemeen verbindend werd verklaard. Verantwoordelijk PvdA-minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher rechtvaardigde dit met het argument dat een maximum percentage uitzendkrachten nodig is om te voorkomen dat vast personeel wordt vervangen door uitzendkrachten.
De vakbonden maken zich de laatste jaren hard voor bepalingen die de inhuur van extern personeel beperken, omdat zij hopen dat bedrijven daardoor sneller weer werknemers in vaste dienst zullen nemen. De VVD noemt dat naïef en verwacht dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt onverminderd doorgaat. ‘Er zitten gewoon te veel risico’s aan een vast contract’, zegt Schut.
‘Werk omzetten in banen’
Mulder voegt hieraan toe: ‘Niet voor niets neemt de flexibele schil toe en stijgt de omzet van payrollbedrijven met 20% per jaar. Er is wel werk, maar werkgevers bieden het niet aan in de vorm van vaste banen. Het kabinet moet daarom met een brede visie op de arbeidsmarkt komen en daarbij ook kijken welke hindernissen bedrijven ervaren en die wegnemen. Zodat werk – of het nu vast of flex is – weer wordt omgezet in banen.’
Een van die drempels is volgens de VVD de wettelijk verplichte twee jaar doorbetaling van het loon bij ziekte, die voor met name kleine werkgevers een enorme aderlating kan zijn. Schut wil daarom onderzoeken of Nederland toe moet naar een systeem, waarbij werkgevers alleen nog betalen voor een ziekte veroorzaakt door het werk of een bedrijfsongeval. ‘Werkgevers betalen nu immers ook loon door voor werknemers die op zaterdag op het voetbalveld onderuit gaan. De ziektekostenpremies gaan daardoor ook omhoog.’
Beperking loondoorbetaling bij ziekte
Volgens Schut wordt het daarnaast tijd om te bestuderen of de periode van loondoorbetaling kan worden bekort naar één jaar. ‘Volgens het Verbond van Verzekeraars kunnen dan de werkgeverspremies met 20% omlaag. We betalen nu maar liefst €25 mrd aan ziekte en arbeidsongeschiktheid’, aldus Schut. Nederland loopt volgens de VVD volledig uit de pas met de twee jaar doorbetaling bij ziekte: het Europees gemiddelde ligt op zes weken. Eerder pleitte ook oppositiepartij CDA al voor een beperking van de doorbetalingstermijn naar één jaar.
Bekijk hier het artikel op FD.nl.