Debat met minister Asscher over fraude

Fraude ondermijnt het draagvlak onder ons sociale stelsel.  Als je ten onrechte een uitkering hebt ontvangen, moet je die terugbetalen. De VVD is dus voor eenduidig fraudebeleid. Zo is het in de fraudewet ook geregeld. In de praktijk loopt het nog niet zoals het bedoeld is. Gemeenten vorderen fraude in de praktijk niet terug.

Uit de brief van de minister blijkt dat afgelopen jaar bij alle ruim 400 gemeenten tezamen maar in 3,4% van de gevallen fraude wordt ingevorderd. Hoe verklaart de minister het grote verschil tussen het opleggen van maatregelen door gemeenten en SVB, UWV of de Inspectie SZW? Waarom incasseren gemeenten zoveel minder? De VVD vindt het een goed idee om de incassoratio de komende jaren te monitoren. In hoeverre staat de toepassing van de beslagvrije voet de inning van onterecht verkregen uitkeringen en boetes in de weg?

In het fraudedebat onder justitiewoordvoerders van enkele weken geleden hebben we gezien dat het draagvlak voor het aanpakken van fraude in De Kamer zeer groot is.

Deze wet is een stevige basis om fraudebeleid te voeren en die wil de VVD dan ook niet aanpassen. De VVD-fractie leest in de brief dat de minister dat ook niet wil en is daar verheugd over.

Als de verwijtbaarheid nul is, kan hier bij de boeteoplegging rekening mee worden gehouden. In de brief, maar ook in werkbezoeken bij de verschillende uitvoeringsinstellingen hebben we gezien dat zij verschillend omgaan met de verwijtbaarheid.

Waarom legt bijvoorbeeld de Inspectie SZW geen boete op als de overtreding niet verwijtbaar is, en hanteert het UWV een minimumboete van 150 euro? Kunnen zij hier binnen de regels van de wet nu al zelf keuzes in maken via beleidsregels? Wil de minister bevorderen dat de uitvoerders van de wet in dezelfde gevallen dezelfde boetes opleggen?

Zo weten mensen waar ze aan toe zijn. De VVD vindt het een goede zaak dat de minister mensen beter wil voorlichten vergissingen te voorkomen.